వయఖయన సహత పవతర గరంథం
వయఖయనలత రఫరనసులత కూడద
ఈ వయఖయన సహత పవతర గరంథనసనసస మనసటరస వరు పరచురంచరస వరు పరచురంచనఁనబలనబబృ దనన (మూడవ ముదరణ) ఉపయగంచం. పరసతుతం అందుబటుల ఉనన తలగబబబృ ువదలననటలక ఇద మూలలననటలక ఇద మూలనక దగరగ సరయనద. అంతగక చదవడనక అననవధలడ అనులనుల సులభశలల ఉంద. వయఖయనలు చరచందుకు అనువనద.
అసలు వయఖయన సహతంగ పవతర గతంగ పవతరగదంగదం ండల? ఎందుకంట బబల చదవవరు దననరమన అరథం చసుకగలగలన. మనం దవుణణ, ఆయన వకకునూ బగ ఎగ ఎగఉఉ మన జవతలల అత పరముఖయమన వంషన అయత వయఖయనం, నటసు మదలరయనం తం లకుండన అరథం చసుకవడం సధధం? నజనక బబలలన కనన భగపుల౷ టంగ ఉననయ. బబలును చల జగరతతగనూ, పల జగరతతగనూ, పల జగరతతగనూ, పరల కంగనూ, వశవసంతనూ నరుగ చదడంఋడంఋ ఎనన వషయలను చకకగ అరథం చసుకసుక. అయన కనన భగలు మతరం ఎంత సపసపట నపపటక, చదవవరు వటల అంతరలంతరల ఠలననటన గరహంచలకపవచచు. బబలను లతుగ తరచ అధయయనం చయసఇయసఋయస ంవతసరలు గడపన పండతులు సధరధరణంఁ వరులు గమనంచలన కనన పఠలనూ, సలన కనన పఠలనూ, సంలలతన ంచగలరు. బబలల కనన భగలత అరథం చసచస ల కషటం. కందరు బబల రచయతలు సహతం ఇలల రచయతలు సహతం ఇఁభ పతురు 1:20; 3:15,16 చూడండ).
బబలు దవున గరంథం. దనల ఆయన వలలడ చసన వషయలు గం, భవగరభతమనవ (యషయ 55:8,9). దవున వకకుకు ఉతతమ ఉపదశకుడ౾ దు దమ బబల చదవ పరత వయకత అందుల ు తనకు బధ పడందుకు దవున మదనఆ ఎకవకు పడత మరంతగ నరచుకగలుగుతడు. తన సతయలను మనుషులకు నరపడం దవునవునన షటం. అల నరపంచమన వనయంత మనం ఆయననుఋడనను ల (కరతన 25:4–9)
కన బబలను కషుణణంగ అరథం చ చణంగ అరథం చ ఇతరుల సయం ఎంతమతరం పందకుండడఅందంద సంపూరణంగ అరథం చసుకగల సథతకఁతకఋ చరగలం? ఈ వయఖయనలు, వవరణలు రసన రచయరయ న ఒక సతయం ఇద – బబలను అరయం ఇద – బబలను అరథంఇద బబల చలు అనుకుంటూ, దవుడు తన సుకుంటూ, దవుడు తన సఁ అందంచ సహయకరమన సమచరనరనరయకరమన సమచరనరయకరమన సమచరననననతరత రు చలమంద వపరతమన భవనలకూ, బలమంద వపరతమన భవనలకూ, బబ ధమన ఉదదశలకూ లనవుతరు. దవున వకకును అరథం చసుకవకకును అరథం చసుకవడఇనఁనం సహయపడన దవ సవకులు అనకమందఋబబబు సతరు (ఎజర 8:8; అపక 8:28–35). దవున సతయలను “ఇతరులకు నరపగల నలను ుషులకు అపపజపపు” అన పలు తపజపపు” అన పలు తపజపపు” и డు(2 తమత 2:2). ఇంక “దవున వకకు పరకటంచు. యుకతకలంల, అకలంల సదధంగ ఉండు. నండు ఓరపుత ఉపదశంత మందలంచు, చఆలల టటు, హచచరంచు” (2 తమత 4:2) అన కూడ. ఈ సటడ బబలల దనన చయడనబలల దనన చయడనకపక చం. జగరతతగ ఉపదశంచడనక, పరపటలనటట సరదదదడనక, తపపుడు మరగడనక, తపపుడు మరగరనక దలంచడనక సమకటటం. దవున వకకుకు పరజలు వధయత చూపచూప సహంచడనక పూనుకుననం.
మము అందసతునన వయఖయనలు, వణపవల ూరణం కవన, లపరహతం కవన మకరవన లపరహతం కవన మకరక బు బం అనక పరపటలు ఉండ ఉండవచచన కూడకూడకూడ ననం. బబలు మతరమ నరదషమనద, దవవల లగనద, ఏ లపమూ లనద, పరపూరమపమూ లనద, పరపూరణమపమూ లనద, పరపూరమపమూ 3:16,17; 2 పతురు 1:2; మతతయ 4:4; 5:18). మము ఇందుల ఇచచన వయఖయనలు, సచచన వయఖయనల, స న నటనుండ వచచనవ కవు, దవవశం న లఖనలవంటవ కవు. మము ఇందుల ఇచచన వయఖయనలనలు, స, స రథన పూరవకంగ చదువుతూ రసతూ ఉనఉనఉనతూ యకూడదన ఎంత పరయసపడన కూడ, వంఋడం కడకకడ కనన తపపులు చసవుండవచ. అందువలల జగరతతగ వటన పరరం పరకం శనన గరహంచల గన, и దవవకకు అయనటటు తసుకకూడదు. (1 јун 5:21 х). ఈ వయఖయనల నుండ నరచుకగనల నుండ నరచుకగననలన రచుకవడనక, దవున వకకుకనక, దవున వకకుకనక, దవున వకకుకనక నటటు రుజువత దనన తరసకజువత దనన తరసకజువత దనన తరసకరడచంచఁ వరులు సదధపడ ఉండల.
బబలును అరథం దవున ఆతమ అందంచ అందంచ చల చల (1 కరంతు 2: 10-14). దనన మరు ధయనంచటపపుడు దవుఋవుఋ నండ, ఆయనప ఆధరపడండ.